Cüneyd-i Bağdâdî, "sabır ve şükrün hangisinin daha üstün" olduğu sorulduğunda bu manaya işaret ederek buyurdu.
- Zenginin medhi varlıkla, fakirin medhi de yoklukla değildir. Medih, ancak ikisinin de üzerlerine düşen vazifelerin şartlannı yerine getirmelerine bağlıdır.
Deniliyor ki: Ebül-Abbas bin Atâ, bu hususta Cüneyd'e muhalefet etti. Ve dedi:
- Şükredici zengin, sabredici fakirden daha üstündür.
Bunun üzerine Cüneyd, ona bedduada bulundu da, O'na, çocuklarının öldürülmesi, mallarının yok edilmesi ve on dört sene aklının gitmesinden ibaret olan bela ve musibetler isabet etti.
Hazret: "Cüneyd'in bedduası bana isabet etti" derdi. Ve sonunda "sabredici fakir"in "şükredici zengin"den daha üstün olduğu fikrine döndü.
Hazırlayan: A.Kerim Melleş www.facebook.com/KerimMelles Kaynak: İhya'dan Hikayeler (Mahmut Yılmaz - Harf Yayınları) www.hikayearsivi.net |